Valideciğim!

Donanmanın maneviyatı, baş gösteren tehlike ne mahiyette olursa olsun, asla değişmemiştir. Bu konuda getirebileceğim en büyük şahit, genç bir gemici tarafından gönderilip sansür tarafından kopyalanmış olan aşağıdaki mektuptur:

“Valideciğim! Etrafa düşen mermilerden, dört tarafta dolaşan denizaltılardan ve her an bir torpile çarpmak tehlikesinden dolayı burası tahammülün dışındadır. Ben ilk başta biraz korkar oldum fakat geçen Pazar günü vaaz esnasında papazın söylediği şu sözleri hatırladım: “Tehlike ve korku zamanlarında semaya bakınız”. Anneciğim! Ben de daima semaya bakıyorum,  fakat bilir misin ne için? Bomba atıcı o uğursuz savaş uçaklarından biri var mı diye.”.[1]

[1] Ellis Ashmead Bartlett, Çanakkale Gerçeği, Yeditepe Yayınları, İstanbul, 2007, s.272.